¿Ti non sabes que eu teño outras preguntas

-poutas sanguentas sobre a miña gorxa-

e ninguén me contesta?

Que inda non sei por qué dioses iñotos

morreron tantos mozos que pasaban

cantando ledamente

cando o solpor durmía sobre os pinos.

Nin sei por qué non cantan ises nenos

que xogan a ser homes polas rúas

con tristura de páxaros mollados.

I esas doridas nais de doces ollos

coutados de violedas,

inda non sei por qué choran magoadas

baixo un ceo impasíbel

cheos de cinza os colos.

Non me preguntes nada.